Odszedł cicho, tak jakby zaraz wrócić miał

Drogi Staszku! Te słowa Księdza Jana Twardowskiego adresowane są jakby tylko do Ciebie. My słuchacze Uniwersytetu III Wieku szczególnie odbieramy treść cytowanej sentencji.

Mieliśmy nadzieję, że jak zwykle zainaugurujesz nowy rok akademicki. Przecież przez 8 lat byłeś naszym Prezesem. Przez ten czas wydarzyło się wiele wspaniałych rzeczy, których byłeś inicjatorem.

Przez kolejne lata będziemy wspominać interesujące wykłady z różnych dziedzin nauki, wycieczki do Warszawy, podczas których zwiedziliśmy główne obiekty stolicy, a także oglądaliśmy spektakle teatralne.

Nawiązałeś współpracę z Uniwersytetem Warmińsko–Mazurskim, która zaowocowała licznymi spotkaniami z pracownikami naukowymi uczelni, byłeś także inspiratorem przedwyborczych debat kandydatów na burmistrza.

Swoim osobistym zaangażowaniem rozbudziłeś twórcze poszukiwania i uczestnictwo w życiu kulturalnym. Nie sposób wymienić Twoich Staszku dokonań, bo jest ich bardzo dużo.

Będzie nam Cię brakowało, albowiem zawsze byłeś dla nas życzliwy, wsłuchiwałeś się w nasze głosy dotyczące pracy uniwersytetu, tworzyłeś miłą i serdeczną atmosferę, zabiegałeś o to, by w naszej uczelni działo się dużo dobrego.

Dzięki Twoim kontaktom mogliśmy zaistnieć w nidzickim środowisku, a także wśród Uniwersytetów III Wieku w województwie.

Drogi Staszku! Dzisiejszy dzień jest dla nas wyjątkowo trudny. Odchodzisz, ale pozostajesz w naszych kronikach, jednak przede wszystkim w sercach i umysłach słuchaczy.

Twoja śmierć jest nie tylko ciosem dla nas, ale przede wszystkim Twojej żony, dzieci i wnuków.

Wobec nieszczęścia, które spadło na Ciebie Ninko oraz Twoich bliskich niełatwo znaleźć słowa otuchy, można życzyć jedynie sił do zniesienia tego bólu, który tylko czas może złagodzić. Prosimy przyjąć od nas wyrazy najszczerszego współczucia.

Studenci Uniwersytetu III Wieku