Chcę wrócić do domu

Janina i Jan Łąccy 29 lat temu przekazali w formie darowizny dom swojej córce. W akcie notarialnym mieli zapisaną dożywotnią i nieodpłatną służebność osobistą polegającą na prawnym korzystaniu z pomieszczeń na parterze budynku. Państwo Łąccy mieszkali na dole, a ich córka wraz z mężem na górze.

— Podjęliśmy taką decyzję wspólnie z mężem. Oddaliśmy dom i gospodarstwo w zamian za dożywotnią opiekę — wspomina Janina Łącka. Trudna sytuacja 90-letniej dziś kobiety rozpoczęła się ponad dziesięć lat temu, po śmierci męża. — Córka z mężem zamykali bramę na klucz tak, że nie mogłam wejść ani wyjść na podwórko — mówi ze łzami w oczach pani Janina. Z opowieści kobiety wynika, że 5 lat temu córka odebrała jej jeden pokój na parterze.

— Od tego czasu córka porozumiewa się ze mną tylko w sposób pisemny. Nie rozmawiamy. W pismach nie mówi do mnie "mamo", tylko "pani". W kwietniu, gdy było jeszcze zimno otworzyli wszystkie okna w piwnicy, tuż pode mną i wymontowali drzwi na klatce schodowej tak, żeby na mnie wiało. Wyłączali mi prąd, a bezpiecznik zamykali na kłódkę. Tak samo było z piwnicą, zamknięta, tak że nie mogłam podłożyć do pieca— mówi kobieta. W maju, ze względu na problemy zdrowotne, pani Janina została przetransportowana do szpitala w Olsztynie. Po operacji, przebywała dwa miesiące w domu opieki. Kiedy wróciła do domu ani córka, ani zięć nie zapytali jak się czuje. Dostała od nich tylko kartkę, że zalega miesiąc z opłatami.

— Zanim mama zachorowała płaciła im tyle, ile chcieli. Moim zdaniem były to za duże kwoty. Nikomu rachunków pokazać nie chcieli. Drukowali tylko kartkę, na której sami wpisywali kwoty — mówi syn pani Janiny, Zbigniew Łącki. Czara goryczy przelała się, gdy we wrześniu córka i zięć całkowicie odłączyli Janinie Łąckiej prąd. Z relacji kobiety wynika, że nie zgodzili się także na podłączenie prądu od mieszkającego po sąsiedzku syna ani na założenie licznika energii.
— Zamiast zaprosić mnie na Wigilię, pozbawili mnie prądu — mówi z żalem kobieta. Syn pani Janiny wraz z żoną, u których od kilku miesięcy mieszkania 90-latka, nie mogą w to uwierzyć. — Jak można coś takiego zrobić własnej matce? Jak ona ma się poruszać po ciemku? Nie działa telewizor, nie działa lodówka. Tak się nie da żyć.

Mama popadła w depresję i całymi dniami wpatrywała się w okno. W swój dom, który stoi tuż obok naszego. Teraz oddziela go siatka, którą zamontowała moja siostra — mówi syn pani Janiny. Jego żona dodaje, że problem był nawet z zabraniem ubrań pani Janiny, kiedy trafiła do szpitala.
— Kiedy próbowaliśmy wejść do domu po ubrania, sprzątnąć, musieliśmy prosić o pomoc policję. Kiedyś mama zacięła się w domu. Musiałem wejść przez okno, żeby ją stamtąd wydostać. Moja siostra z mężem zamiast pomóc, chodzili dookoła domu i mnie fotografowali — mówi pan Zbigniew.

Odmienną wersję wydarzeń przedstawiają natomiast córka i zięć pani Janiny, którzy uważają, że działania podejmowane przez mamę i rodzeństwo mają doprowadzić do odebrania im domu. — Rodzice przekazali gospodarstwo na rzecz Skarbu Państwa w zamian za emeryturę, nam przekazali dom. Kiedy otrzymaliśmy darowiznę, budynek był w stanie surowym. Na wszystko musieliśmy ciężko zapracować. Założyliśmy na dachu solary, między innymi po to, żeby mamie było cieplej.

Opłaciliśmy podatki, kilka lat spłacaliśmy kredyt, w zamian słyszeliśmy tylko upokarzające odpowiedzi od mamy: ,,chcesz mieć wygodę to płać". Ponadto w akcie notarialnym nie ma nic o dożywotnim "służeniu" mamie — mówi Alina Kosobucka, córka pani Janiny. Pani Alina dodaje, że konflikt rodzinny rozpoczął się od momentu, kiedy mama pozwoliła na zamieszkanie w pokoju z osobnym wejściem swojemu synowi Stanisławowi.

— Brat ma problem z alkoholem. Awanturował się, bił tatę, wyzywał mamę, w piwnicy była pornografia. Mama zamykała się na klucz, a brat nie mając dostępu do łazienki załatwiał się w piwnicy i na podwórku. Kradzieże, niszczenie mienia były na porządku dziennym. Brat nie wywiązywał się z umowy najmu, więc napisałam wypowiedzenie. Mama się na to nie zgodziła — wspomina Alina Kosobucka. Po wyprowadzce brata nadszarpniętych relacji w rodzinie nie udało się już naprawić. — Mam 67 lat, od 21 roku życia byliśmy cały czas przy rodzicach. Robiłam mamie obiady, sprzątałam, byłam jak służąca, mama rządziła, o wszystko była wojna — mówi Alina Kosobucka.

Państwo Kosobuccy od 2014 roku zaczęli domagać się, by Janina Łącka partycypowała w opłatach za media. — Przeszliśmy na emeryturę, a nasze dochody nie były wysokie. Ja dostaję 1500 zł, mąż 800 zł. W grudniu 2014r. za okres 29.10-3.12 dostaliśmy rachunek za prąd w wysokości 539,46 zł, bo mama podgrzewała się piecykiem elektrycznym. Nie stać nas było na płacenie takich kwot, dlatego poprosiliśmy, żeby mama zaczęła dokładać się do rachunków za media, z których wszyscy korzystamy — wspomina pani Alina.

Jej mąż dodaje, że podłączenie piecyka groziło zwarciem instalacji. — My tu siedzimy na kablach. Dlatego nie da się zrobić oddzielnego licznika dla mamy. Piwnicę owszem zamykałem, bo teściowa wstała kiedyś w nocy i podkręciła temperaturę na piecu do 100 stopni. Groziło to wybuchem. W straży powiedziano mi, że gdyby coś się stało, to ja zostałbym obciążony. Często mieliśmy też awarię instalacji elektrycznej. Po ostatniej awarii iskra przeszła przez budynek i spaliła przyłącze prądu do domu. Tu chodzi o bezpieczeństwo — mówi Sławomir Kosobucki.

Małżeństwo podkreśla, że jeżeli mama ureguluje zaległy rachunek za prąd to nie widzą problemu, żeby jej go ponownie podłączyć. — Gdyby mama rzeczywiście, tak jak mówi, chciała wrócić do domu to zapłaciłaby. Przecież ma klucze, może tu przyjść, kiedy chce. Mama ma trudny charakter, ma nawet wyrok z zeszłego roku za awanturowanie się i wybicie nam szyby. Jest podburzana przez moje rodzeństwo. Kobieta, która ma 90 lat staje przed sądem i nas pozywa. My za niezapłacone rachunki sprawy jej nie założyliśmy — mówi Alina Kosobucka.

Pan Sławomir dodaje, że gdyby cokolwiek się stało boi się teraz nawet udzielić teściowej pierwszej pomocy, żeby nie zostać o coś oskarżonym. — Albo nas wykupią i zrzekniemy się darowizny, albo my zapłacimy za mieszkanie na dole. Teściowa zdążyła mi już zawał zafundować. Chcemy raz na zawsze zamknąć ten temat — mówi Sławomir Kosobucki. Pani Alina dodaje, że syn chce ich zabrać do Irlandii. — Mamy tego dość. Rodzina to teraz dla mnie bardzo odległe słowo — dodaje.

Komenda Powiatowa Policji w Nidzicy potwierdza, że w 2018 roku pod wskazanym przez nas adresem zostały przeprowadzone 4 interwencje. Dwie pierwsze zakończyły się pouczeniem stron o przysługujących im uprawnieniom.

— Pod koniec września 2018 w trakcie kolejnej interwencji w sprawie uniemożliwienia korzystania pani Janinie z energii elektrycznej, sporządzono stosowną dokumentację, a także pouczono o sposobie rozwiązania konfliktu poprzez dochodzenia swoich spraw na drodze sądowej. Kilka dni po tym zdarzeniu, w trakcie wizyty pointerwencyjnej, dzielnicowy, wdrożył procedurę Niebieskiej Karty w tej rodzinie, która prowadzona jest do dnia dzisiejszego — poinformowała asp. szt. Izabela Demska- oficer prasowy KPP Nidzica.

zl

Czytaj e-wydanie ">kliknij
Problem z założeniem profilu? Potrzebujesz porady, jak napisać tekst? Napisz do mnie. Pomogę: Igor Hrywna