Polecam książkę: "Leśna Polana" Katarzyny Michalak

2020-02-10 16:00:00(ost. akt: 2020-02-09 19:53:54)
CZYTAM, BO LUBIĘ || Katarzyna Michalak jest autorką wielu poczytnych książek, takich jak "Poczekajka" czy "Nie oddam dzieci!". Specjalizuje się w literaturze obyczajowej.
Dzisiaj chciałabym przedstawić "Leśną Polanę" jej autorstwa. Kontynuacją tej powieści jest "Czerwień Jarzębin" oraz "Błękitne Sny". Powieść ta jest wielowątkowa, ale wątki tak sprawnie się przeplatają, że tworzą jedną, spójną historię. "Leśna Polana" opisuje losy trzech przyjaciółek - Gabrieli, Majki i Julii, które poznały i zaprzyjaźniły się w dość nietypowych okolicznościach, mianowicie jako pacjentki zakładu psychiatrycznego.

Julia trafiła tam przez zaburzenia odżywiania i niską samoocenę. Majka z kolei była nimfomanką. Obie wychowywały się bez rodziców. Przeszłość Gabrieli była owiana tajemnicą. Nie powiedziała o niej nawet swoim przyjaciółkom. Dowiedziały się dopiero z przypadkowo znalezionego wycinka gazety. Kolejnymi bohaterami są trzej bracia - Wiktor, Marcin i Patryk, którzy przeżyli istne piekło wyrządzone przez ich ojczyma. Wiktor, najstarszy z nich, był przez niego torturowany. Wytrzymał to przez 3 lata dla dobra swoich braci.

Ale żeby zrozumieć całą historię trzeba cofnąć się aż do powstania warszawskiego. Wtedy to pojawiła się osoba, która ma wpływ na życie kilku pokoleń. Jest nią kat z X Pawilonu na Rakowieckiej. Konsekwencje jego czynów odbiją się na przyszłości jego przybranych dzieci, szczególnie Wiktora, ale nie tylko. Kilkadziesiąt lat po powstaniu warszawskim ów kat po raz kolejny będzie próbował zrujnować szczęście swoich synów. Dla nich szczęście to pełna, kochająca rodzina. Właśnie tego brakowało im w dzieciństwie.

Gdy Wiktor poznaje Gabrysię, w jego sercu pojawia się nadzieja na miłość. Nadzieja, której mimo przeciwności losu, nigdy nie straci. Książka jest szokująca i poruszająca. Ukazuje niesamowitą moc przyjaźni i miłości, która jest w stanie przezwyciężyć wszystko, wystarczy tylko wierzyć. Ta wzruszająca historia trafiła prosto do mojego serca i myślę, że zostanie w nim na długo. Warto wspomnieć, że postaci są fikcyjne, ale niektóre wydarzenia są oparte na faktach, a szczególnie drastyczny opis katowni UB na Rakowieckiej.

Trudno nam uwierzyć, że człowiek może wyrządzić taką krzywdę drugiemu człowiekowi, np. miażdżąc mu palce i wyrywając paznokcie. Pierwszy tom nie daje odpowiedzi na wszystkie pytania, aby poznać zakończenie tej fascynującej opowieści trzeba przeczytać wszystkie trzy części. W kolejnych tomach autorka łączący ze sobą pozostałych bohaterów, nie porzucając wątku Gabrieli i Wiktora. Kiedy ostatnio poruszyło was coś do łez? Mnie ta historia.

Lubisz czytać? Chcesz polecić książkę? Opisz swoją ulubioną pozycję czytelniczą i prześlij do nas na adres: nidzica@gazetaolsztynska.pl Nie zapomnij dołączyć zdjęcia!

Natalia Lanckowska

2001-2024 © Gazeta Olsztyńska, Wszelkie prawa zastrzeżone, Galindia Sp. z o. o., 10-364 Olsztyn, ul. Tracka 5